Buona navigazione con NihilScio!
NS NihilScio
Home
Educational search engine Auxilium
X
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...)
Vocabolari e frasi
Vocaboli trovati
subtili = sottile... fine, preciso, accurato, compsup.,
subtilis - Aggettivo 2 classe Dat. masc. sing. fem. sing. neut. sing. Abl. masc. sing. fem. sing. neut. sing.
ingenio = (a, ..) natura... qualità, ingegno, intelligenza, capacità,
ingenium - Sostantivo 2 decl. Dat. neut. sing. Abl. neut. sing.
percensĕo = esamino... INDICATIVO Presente 1 pers. sing.
de = da... di, (prep. + abl.),< (indeclinable)
aliqua = per qualche luogo... avv. luogo, (indeclinable)
aliqua = alcuno/ alcuna... qualcuno, qualcosa,( agg. indefinito), aggettivo- sing. fem. Nom. fem. sing. neut. plur. Acc. neut. plur. Abl. fem. sing.
aliqua = alcuno... qualcuno, qualcosa,( pron. indefinito), pronome- Nom. neut. plur. Acc. neut. plur.
re = (da,con,in,su,..) cosa...
res - Sostantivo 5 decl. Abl. fem. sing.
iudicium = processo... giudizio, giurisdizione, sentenza,
iudicium - Sostantivo 2 decl. Nom. neut. sing. Acc. neut. sing. Voc. neut. sing.
facio = faccio... comporre, compiere, rendere, creare, nominare, agire operare, tr./intr, (passivo fio), nopass., INDICATIVO Presente 1 pers. sing.
alicui = alcuno/ alcuna... qualcuno, qualcosa,( agg. indefinito), aggettivo- sing. masc. Dat. masc. sing. fem. sing. neut. sing.
rei = accusato/ accusati... imputato, colpevole,
reus - Sostantivo 2 decl. Nom. masc. plur. Gen. masc. sing. Voc. masc. plur.
adhibĕo = uso... invitare, INDICATIVO Presente 1 pers. sing.
reprehendo = trattengo... fermare, riprendere, INDICATIVO Presente 1 pers. sing.
(Di seguito i dettagli)
Declinazione di: subtilis, subtilis, subtile significato: sottile, fine, preciso, accurato, compsup., (eng) = fine-spun, splender, fine, delicate, exact, 3decl. lang. Latino declinazione: Aggettivo Dat.: masc. sing. fem. sing. neut. sing. Abl.: masc. sing. fem. sing. neut. sing.
maschile
Singolare Plurale Nom. subtilĭsGen. subtilĭsDat. subtilī Acc. subtilĕmVoc. subtilĭsAbl. subtilī subtilēs subtilĭŭm subtilĭbus subtilēs subtilēs subtilĭbus sottile (di..) (a, ..) sottile (o) (da,con,in,su,..)
femminile
Singolare Plurale Nom. subtilĭsGen. subtilĭsDat. subtilī Acc. subtilĕmVoc. subtilĭsAbl. subtilī subtilēs subtilĭŭm subtilĭbus subtilēs subtilēs subtilĭbus sottile (di..) (a, ..) sottile (o) (da,con,in,su,..)
neutro
Singolare Plurale Nom. subtilĕGen. subtilĭsDat. subtilī Acc. subtilĕVoc. subtilĕAbl. subtilī subtiliă subtilĭŭm subtilĭbus subtiliă subtiliă subtilĭbus sottile (di..) (a, ..) sottile (o) (da,con,in,su,..)
Comparativo
maschile
Singolare Plurale Nom. subtiliorGen. subtiliorisDat. subtilioriAcc. subtilioremVoc. subtiliorAbl. subtilioresubtiliores subtiliorum subtilioribus subtiliores subtiliores subtilioribus
femminile
Singolare Plurale Nom. subtiliorGen. subtiliorisDat. subtilioriAcc. subtilioremVoc. subtiliorAbl. subtilioresubtiliores subtiliorum subtilioribus subtiliores subtiliores subtilioribus
neutro
Singolare Plurale Nom. subtiliusGen. subtiliorisDat. subtilioriAcc. subtiliusVoc. subtiliusAbl. subtilioresubtiliora subtiliorum subtilioribus subtiliora subtiliora subtilioribus
Superlativo
maschile
Singolare Plurale Nom. subtilissimusGen. subtilissimiDat. subtilissimoAcc. subtilissimumVoc. subtilissimeAbl. subtilissimosubtilissimi subtilissimorum subtilissimis subtilissimos subtilissimi subtilissimis
femminile
Singolare Plurale Nom. subtilissimaGen. subtilissimaeDat. subtilissimaeAcc. subtilissimamVoc. subtilissimaAbl. subtilissimasubtilissimae subtilissimarum subtilissimis subtilissimas subtilissimae subtilissimis
neutro
Singolare Plurale Nom. subtilissimumGen. subtilissimiDat. subtilissimoAcc. subtilissimumVoc. subtilissimumAbl. subtilissimosubtilissima subtilissimorum subtilissimis subtilissima subtilissima subtilissimis
Declinazione di: ingenium, ingenii, ingeni , significato: natura/f, qualità, ingegno, intelligenza, capacità, neut. (eng) = innate quality, nature, natural disposition, capacity, talent, gifted writer, (esp) = naturaleza, temperamento, índole, genio, lang. Latino declinazione: 2 Dat.: neut. sing. Abl.: neut. sing.
neutro
Singolare Plurale Nom. ingeniŭmGen. ingenii, ingeni Dat. ingeniō Acc. ingeniŭmVoc. ingeniŭmAbl. ingeniō ingeniă ingeniōrum ingeniīs ingeniă ingeniă ingeniīs natura / nature (di..) (a, ..) natura / nature (o) (da,con,in,su,..)
- Coniugazione completa di percensere percenseo =
percensere: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di percenseo Forma attiva
INDICATIVO significato
Presente
ego percensĕo tu percensĕs ille percensĕt nos percensēmus vos percensētis illi percensent Io esamino Tu esaminiEgli/Ella/Esso esaminaNoi esaminiamoVoi esaminateEssi/Esse/Loro esaminano
- Declinazione di: aliqua aggettivo Declinazione di: aliqui aggettivo
Declinazione di: aliqui, aliqua , aliquod significato: alcuno, qualcuno, qualcosa,( agg. indefinito), (eng) = some, any, (esp) = algun, alguno, alguien, lang. Latino declinazione: Aggettivo Nom.: fem. sing. neut. plur. Acc.: neut. plur. Abl.: fem. sing.
maschile
Singolare Plurale Nom. aliquiGen. alicuiusDat. alicuiAcc. aliquemVoc. _Abl. aliquoaliqui aliquorum aliquibus aliquos _ aliquibus alcuno/ alcuni (di..) (a, ..) alcuno/ alcuni (o) (da,con,in,su,..)
femminile
Singolare Plurale Nom. aliqua Gen. alicuiusDat. alicuiAcc. aliquamVoc. _Abl. aliqua aliquae aliquarum aliquibus aliquas _ aliquibus alcuna/ alcune (di..) (a, ..) alcuna/ alcune (o) (da,con,in,su,..)
neutro
Singolare Plurale Nom. aliquodGen. alicuiusDat. alicuiAcc. aliquodVoc. _Abl. aliquoaliqua aliquorum aliquibusaliqua _ aliquibusalcuno/ alcuni (di..) (a, ..) alcuno/ alcuni (o) (da,con,in,su,..)
- Declinazione di: aliqua aggettivo Declinazione di: aliquis aggettivo
Declinazione di: aliquis, _, aliquid significato: alcuno, qualcuno, qualcosa,( pron. indefinito), (eng) = someone, somewhat,something, (esp) = algun, alguno, alguien, lang. Latino declinazione: Pronome Nom.: neut. plur. Acc.: neut. plur.
maschile
Singolare Plurale Nom. aliquisGen. alicuiusDat. alicuiAcc. aliquemVoc. _Abl. aliquoaliqui aliquorum aliquibus aliquos _ aliquibus alcuno / (di..) (a, ..) alcuno / (o) (da,con,in,su,..)
femminile
Singolare Plurale Nom. _Gen. _Dat. _Acc. _Voc. _Abl. __ _ _ _ _ _ alcuno / (di..) (a, ..) alcuno / (o) (da,con,in,su,..)
neutro
Singolare Plurale Nom. aliquidGen. alicuius reiDat. alicui reiAcc. aliquidVoc. _Abl. aliqua realiqua aliquarum rerum aliquibus rebusaliqua _ aliquibus rebusalcuno / (di..) (a, ..) alcuno / (o) (da,con,in,su,..)
- Declinazione di: re nome Declinazione di: res nome
Declinazione di: res, rei, significato: cosa/f, fem., (eng) = thing, matter, affair, fact, condition, property, profit, advantage, world, universe, case, suit, power, valour, exploit, (esp) = cosa, cuestión, asunto, lang. Latino declinazione: 5 Abl.: fem. sing.
femminile
Singolare Plurale Nom. rēsGen. rĕiDat. rĕiAcc. rĕmVoc. rēsAbl. rē rēs rērum rēbus rēs rēs rēbus cosa / cose (di..) (a, ..) cosa / cose (o) (da,con,in,su,..)
Declinazione di: iudicium , iudicii, iudici , significato: processo/m, giudizio, giurisdizione, sentenza, neut. (eng) = judical investigation, judment, verdict, opinion, discernment, (esp) = proceso, procedimiento, desarrollo, pleito, causa, lang. Latino declinazione: 2 Nom.: neut. sing. Acc.: neut. sing. Voc.: neut. sing.
neutro
Singolare Plurale Nom. iudiciŭm Gen. iudicii, iudici Dat. iudiciōAcc. iudiciŭm Voc. iudiciŭm Abl. iudiciōiudiciă iudiciōrum iudiciīs iudiciă iudiciă iudiciīs processo / processi (di..) (a, ..) processo / processi (o) (da,con,in,su,..)
- Coniugazione completa di facere facio =
facere: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di facio Forma attiva
INDICATIVO significato
Presente
ego facio tu facis ille facit nos facīmus vos facītis illi faciunt Io faccio Tu faiEgli/Ella/Esso faNoi facciamoVoi fateEssi/Esse/Loro fanno
- Declinazione di: rei nome Declinazione di: reus nome
Declinazione di: reus, rei , significato: accusato/m, imputato, colpevole, masc., (eng) = defendant, guilty party, debtor, (esp) = reo, acusado, obligado, deudor, lang. Latino declinazione: 2 Nom.: masc. plur. Gen.: masc. sing. Voc.: masc. plur.
maschile
Singolare Plurale Nom. reŭsGen. reī Dat. reōAcc. reŭmVoc. reĕAbl. reōreī reōrum reīs reōsreī reīsaccusato / accusati (di..) (a, ..) accusato / accusati (o) (da,con,in,su,..)
- Coniugazione completa di adhibere adhibeo =
adhibere: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di adhibeo Forma attiva
INDICATIVO significato
Presente
ego adhibĕo tu adhibĕs ille adhibĕt nos adhibēmus vos adhibētis illi adhibent Io uso Tu usiEgli/Ella/Esso usaNoi usiamoVoi usateEssi/Esse/Loro usano
- Coniugazione completa di reprehendere reprehendo =
reprehendere: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Coniugazione completa di reprehendo Forma attiva
Coniugazione di: percensĕo , percensĕs, percensui, - , percensēre coniugazione: 2 - transitivo - attiva (Ita) = esaminare, (eng) = make a complete assessment , inspect thoroughly , go over methodically , pass in review , survey in word , go over , enumerate ,   (esp) = examinar , lang. Latino
INDICATIVO Presente
ego percensĕo tu percensĕs ille percensĕt nos percensēmus vos percensētis illi percensent Io esamino Tu esaminiEgli/Ella/Esso esaminaNoi esaminiamoVoi esaminateEssi/Esse/Loro esaminano
INDICATIVO Imperfetto
ego percensēbam tu percensēbas ille percensēbat nos percensebāmus vos percensebātis illi percensēbant Io esaminavoTu esaminaviEgli/Ella/Esso esaminavaNoi esaminavamoVoi esaminavateEssi/Esse/Loro esaminavano
INDICATIVO Perfetto
ego percensui tu percensuisti ille percensuit nos percensuĭmus vos percensuistis illi percensuērunt, percensuere... Io esaminaiTu esaminastiEgli/Ella/Esso esaminòNoi esaminammoVoi esaminasteEssi/Esse/Loro esaminarono
INDICATIVO Passato prossimo
ego percensui tu percensuisti ille percensuit nos percensuĭmus vos percensuistis illi percensuērunt, percensuere... Io ho esaminatoTu hai esaminatoEgli/Ella/Esso ha esaminatoNoi abbiamo esaminatoVoi avete esaminatoEssi/Esse/Loro hanno esaminato
INDICATIVO Trapassato prossimo
ego percensuĕram tu percensuĕras ille percensuĕrat nos percensuerāmus vos percensuerātis illi percensuĕrant Io avevo esaminatoTu avevi esaminatoEgli/Ella/Esso aveva esaminatoNoi avevamo esaminatoVoi avevate esaminatoEssi/Esse/Loro avevano esaminato
INDICATIVO Trapassato remoto
ego percensui tu percensuisti ille percensuit nos percensuĭmus vos percensuistis illi percensuērunt, percensuere... Io ebbi esaminatoTu avesti esaminatoEgli/Ella/Esso ebbe esaminatoNoi avemmo esaminatoVoi aveste esaminatoEssi/Esse/Loro ebbero esaminato
INDICATIVO Piuccheperfetto
ego percensuĕram tu percensuĕras ille percensuĕrat nos percensuerāmus vos percensuerātis illi percensuĕrant Io avevo esaminatoTu avevi esaminatoEgli/Ella/Esso aveva esaminatoNoi avevamo esaminatoVoi avevate esaminatoEssi/Esse/Loro avevano esaminato
INDICATIVO Futuro semplice
ego percensēbo tu percensēbis ille percensēbit nos percensebĭmus vos percensebĭtis illi percensēbunt Io esamineròTu esamineraiEgli/Ella/Esso esamineràNoi esamineremoVoi esaminereteEssi/Esse/Loro esamineranno
INDICATIVO Futuro anteriore
ego percensuĕro tu percensuĕris ille percensuĕrit nos percensuerĭmus vos percensuerĭtis illi percensuĕrint Io avrò esaminatoTu avrai esaminatoEgli/Ella/Esso avrà esaminatoNoi avremo esaminatoVoi avrete esaminatoEssi/Esse/Loro avranno esaminato
CONGIUNTIVO Presente
ego percensĕam tu percensĕas ille percensĕat nos percenseāmus vos percenseātis illi percensĕant Io esaminiTu esaminiEgli/Ella/Esso esaminiNoi esaminiamoVoi esaminiateEssi/Esse/Loro esaminino
CONGIUNTIVO Imperfetto
ego percensērem tu percensēres ille percensēret nos percensrēmus vos percensrētis illi percensērent Io esaminassiTu esaminassiEgli/Ella/Esso esaminasseNoi esaminassimoVoi esaminasteEssi/Esse/Loro esaminassero
CONGIUNTIVO Perfetto
ego percensuĕrim tu percensuĕris ille percensuĕrit nos percensuerĭmus vos percensuerĭtis illi percensuĕrint Io abbia esaminatoTu abbia esaminatoEgli/Ella/Esso abbia esaminatoNoi abbiamo esaminatoVoi abbiate esaminatoEssi/Esse/Loro abbiano esaminato
CONGIUNTIVO Piuccheperfetto
ego percensuissem tu percensuisses ille percensuisset nos percensuissēmus vos percensuissētis illi percensuissent Io avessi esaminatoTu avessi esaminatoEgli/Ella/Esso avesse esaminatoNoi avessimo esaminatoVoi aveste esaminatoEssi/Esse/Loro avessero esaminato
CONDIZIONALE Presente
ego percensērem tu percensēres ille percensēret nos percensrēmus vos percensrētis illi percensērent Io esaminereiTu esaminerestiEgli/Ella/Esso esaminerebbeNoi esamineremmoVoi esamineresteEssi/Esse/Loro esaminerebbero
CONDIZIONALE Passato
ego percensuissem tu percensuisses ille percensuisset nos percensuissēmus vos percensuissētis illi percensuissent Io avrei esaminatoTu avresti esaminatoEgli/Ella/Esso avrebbe esaminatoNoi avremmo esaminatoVoi avreste esaminatoEssi/Esse/Loro avrebbero esaminato
IMPERATIVO
Presente
percense percensete Futuro percenseto percenseto percensetote percensento esamina esaminate esaminerai esaminerà esaminerete esamineranno INFINITO
Presente
percensēre esaminare INFINITO
Perfetto
percensuisse avere esaminato INFINITO GERUNDIO
percensendi, percensendo, percensendum, percensendo... di esaminare ad a esaminare esaminare da, con.. esaminare
PARTICIPIO significato
Presente che esamina
Maschile
Singolare Plurale
Nom. percensensGen. percensentisDat. percensentiAcc. percensentemVoc. percensensAbl. percensente, percensenti... percensentes percensentium percensentibus percensentes percensentes percensentibus
Femminile
Nom. percensensGen. percensentisDat. percensentiAcc. percensentemVoc. percensensAbl. percensente, percensenti... percensentes percensentium percensentibus percensentes percensentes percensentibus
Neutro
Nom. percensensGen. percensentisDat. percensentiAcc. percensensVoc. percensensAbl. percensente, percensenti... percensentia percensentium percensentibus percensentia percensentia percensentibus
- Coniugazione completa di percenseri Forma passiva
de = da, di, (eng) = down from, from, away from, out of, about, concerning, for, by reason, after, according to (esp) = de arriba, desde,*(prep. + abl.),<>== Indeclinabile
aliqua = per qualche luogo, avv. luogo, (eng) = somehow,<>== Indeclinabile
Coniugazione di: facio , facis, feci, factŭm, facĕre coniugazione: 3 - transitivo - attiva (Ita) = fare, comporre , compiere , rendere , creare , nominare , agire operare , tr./intr, (passivo fio), nopass., (eng) = make , do , fashion , cause , compose , practise , commit , render , value ,   (esp) = hacer , lang. Latino
INDICATIVO Presente
ego facio tu facis ille facit nos facīmus vos facītis illi faciunt Io faccio Tu faiEgli/Ella/Esso faNoi facciamoVoi fateEssi/Esse/Loro fanno
INDICATIVO Imperfetto
ego faciēbam tu faciēbas ille faciēbat nos faciebāmus vos faciebātis illi faciēbant Io facevoTu faceviEgli/Ella/Esso facevaNoi facevamoVoi facevateEssi/Esse/Loro facevano
INDICATIVO Perfetto
ego feci tu fecisti ille fecit nos fecĭmus vos fecistis illi fecērunt, fecere... Io feciTu facestiEgli/Ella/Esso feceNoi facemmoVoi facesteEssi/Esse/Loro fecero
INDICATIVO Passato prossimo
ego feci tu fecisti ille fecit nos fecĭmus vos fecistis illi fecērunt, fecere... Io ho fattoTu hai fattoEgli/Ella/Esso ha fattoNoi abbiamo fattoVoi avete fattoEssi/Esse/Loro hanno fatto
INDICATIVO Trapassato prossimo
ego fecĕram tu fecĕras ille fecĕrat nos fecerāmus vos fecerātis illi fecĕrant Io avevo fattoTu avevi fattoEgli/Ella/Esso aveva fattoNoi avevamo fattoVoi avevate fattoEssi/Esse/Loro avevano fatto
INDICATIVO Trapassato remoto
ego feci tu fecisti ille fecit nos fecĭmus vos fecistis illi fecērunt, fecere... Io ebbi fattoTu avesti fattoEgli/Ella/Esso ebbe fattoNoi avemmo fattoVoi aveste fattoEssi/Esse/Loro ebbero fatto
INDICATIVO Piuccheperfetto
ego fecĕram tu fecĕras ille fecĕrat nos fecerāmus vos fecerātis illi fecĕrant Io avevo fattoTu avevi fattoEgli/Ella/Esso aveva fattoNoi avevamo fattoVoi avevate fattoEssi/Esse/Loro avevano fatto
INDICATIVO Futuro semplice
ego faciam tu facies ille faciet nos faciēmus vos faciētis illi facient Io faròTu faraiEgli/Ella/Esso faràNoi faremoVoi fareteEssi/Esse/Loro faranno
INDICATIVO Futuro anteriore
ego fecĕro tu fecĕris ille fecĕrit nos fecerĭmus vos fecerĭtis illi fecĕrint Io avrò fattoTu avrai fattoEgli/Ella/Esso avrà fattoNoi avremo fattoVoi avrete fattoEssi/Esse/Loro avranno fatto
CONGIUNTIVO Presente
ego faciam tu facias ille faciat nos faciāmus vos faciātis illi faciant Io facciaTu facciaEgli/Ella/Esso facciaNoi facciamoVoi facciateEssi/Esse/Loro facciano
CONGIUNTIVO Imperfetto
ego facĕrem tu facĕres ille facĕret nos facerēmus vos facerētis illi facĕrent Io facessiTu facessiEgli/Ella/Esso facesseNoi facessimoVoi facesteEssi/Esse/Loro facessero
CONGIUNTIVO Perfetto
ego fecĕrim tu fecĕris ille fecĕrit nos fecerĭmus vos fecerĭtis illi fec;ĕrint Io abbia fattoTu abbia fattoEgli/Ella/Esso abbia fattoNoi abbiamo fattoVoi abbiate fattoEssi/Esse/Loro abbiano fatto
CONGIUNTIVO Piuccheperfetto
ego fecissem tu fecisses ille fecisset nos fecissēmus vos fecissētis illi fecissent Io avessi fattoTu avessi fattoEgli/Ella/Esso avesse fattoNoi avessimo fattoVoi aveste fattoEssi/Esse/Loro avessero fatto
CONDIZIONALE Presente
ego facĕrem tu facĕres ille facĕret nos facerēmus vos facerētis illi facĕrent Io fareiTu farestiEgli/Ella/Esso farebbeNoi faremmoVoi faresteEssi/Esse/Loro farebbero
CONDIZIONALE Passato
ego fecissem tu fecisses ille fecisset nos fecissēmus vos fecissētis illi fecissent Io avrei fattoTu avresti fattoEgli/Ella/Esso avrebbe fattoNoi avremmo fattoVoi avreste fattoEssi/Esse/Loro avrebbero fatto
IMPERATIVO
Presente
fac facite Futuro facito facito facitote faciunto fa' fate farai farà farete faranno INFINITO
Presente
facĕre fare INFINITO
Perfetto
fecisse avere fatto INFINITO
Futuro
facturum esse, facturam esse, facturum esse, facturos esse, facturas esse, factura esse... essere per fare GERUNDIO
faciendi, faciendo, faciendum, faciendo... di fare ad a fare fare da, con.. fare SUPINO
factŭm a/ad fare
PARTICIPIO significato
Presente che fa
Maschile
Singolare Plurale
Nom. faciensGen. facientisDat. facientiAcc. facientemVoc. faciensAbl. faciente, facienti... facientes facientium facientibus facientes facientes facientibus
Femminile
Nom. faciensGen. facientisDat. facientiAcc. facientemVoc. faciensAbl. faciente, facienti... facientes facientium facientibus facientes facientes facientibus
Neutro
Nom. faciensGen. facientisDat. facientiAcc. faciensVoc. faciensAbl. faciente, facienti... facientia facientium facientibus facientia facientia facientibus
PARTICIPIO significato
Futuro che farà
Maschile
Singolare Plurale
Nom. facturusGen. facturiDat. facturoAcc. facturumVoc. factureAbl. facturofacturi facturorum facturis facturos facturi facturis
Femminile
Nom. facturaGen. facturaeDat. facturaeAcc. facturamVoc. facturaAbl. facturafacturae facturarum facturis facturas facturae facturis
Neutro
Nom. facturumGen. facturiDat. facturoAcc. facturumVoc. facturumAbl. facturofactura facturorum facturis factura factura facturis
Coniugazione di: adhibĕo , adhibĕs, adhibui, adhibitum, adhibēre coniugazione: 2 - transitivo - attiva (Ita) = usare, invitare , (eng) = applay , hold to , use , invite , admit ,   (esp) = aplicar , llevar a , dirigir hacia , poner en , admitir , invitar , ofrecer , mostrar , usar de , recurrir a , lang. Latino
INDICATIVO Presente
ego adhibĕo tu adhibĕs ille adhibĕt nos adhibēmus vos adhibētis illi adhibent Io uso Tu usiEgli/Ella/Esso usaNoi usiamoVoi usateEssi/Esse/Loro usano
INDICATIVO Imperfetto
ego adhibēbam tu adhibēbas ille adhibēbat nos adhibebāmus vos adhibebātis illi adhibēbant Io usavoTu usaviEgli/Ella/Esso usavaNoi usavamoVoi usavateEssi/Esse/Loro usavano
INDICATIVO Perfetto
ego adhibui tu adhibuisti ille adhibuit nos adhibuĭmus vos adhibuistis illi adhibuērunt, adhibuere... Io usaiTu usastiEgli/Ella/Esso usòNoi usammoVoi usasteEssi/Esse/Loro usarono
INDICATIVO Passato prossimo
ego adhibui tu adhibuisti ille adhibuit nos adhibuĭmus vos adhibuistis illi adhibuērunt, adhibuere... Io ho usatoTu hai usatoEgli/Ella/Esso ha usatoNoi abbiamo usatoVoi avete usatoEssi/Esse/Loro hanno usato
INDICATIVO Trapassato prossimo
ego adhibuĕram tu adhibuĕras ille adhibuĕrat nos adhibuerāmus vos adhibuerātis illi adhibuĕrant Io avevo usatoTu avevi usatoEgli/Ella/Esso aveva usatoNoi avevamo usatoVoi avevate usatoEssi/Esse/Loro avevano usato
INDICATIVO Trapassato remoto
ego adhibui tu adhibuisti ille adhibuit nos adhibuĭmus vos adhibuistis illi adhibuērunt, adhibuere... Io ebbi usatoTu avesti usatoEgli/Ella/Esso ebbe usatoNoi avemmo usatoVoi aveste usatoEssi/Esse/Loro ebbero usato
INDICATIVO Piuccheperfetto
ego adhibuĕram tu adhibuĕras ille adhibuĕrat nos adhibuerāmus vos adhibuerātis illi adhibuĕrant Io avevo usatoTu avevi usatoEgli/Ella/Esso aveva usatoNoi avevamo usatoVoi avevate usatoEssi/Esse/Loro avevano usato
INDICATIVO Futuro semplice
ego adhibēbo tu adhibēbis ille adhibēbit nos adhibebĭmus vos adhibebĭtis illi adhibēbunt Io useròTu useraiEgli/Ella/Esso useràNoi useremoVoi usereteEssi/Esse/Loro useranno
INDICATIVO Futuro anteriore
ego adhibuĕro tu adhibuĕris ille adhibuĕrit nos adhibuerĭmus vos adhibuerĭtis illi adhibuĕrint Io avrò usatoTu avrai usatoEgli/Ella/Esso avrà usatoNoi avremo usatoVoi avrete usatoEssi/Esse/Loro avranno usato
CONGIUNTIVO Presente
ego adhibĕam tu adhibĕas ille adhibĕat nos adhibeāmus vos adhibeātis illi adhibĕant Io usiTu usiEgli/Ella/Esso usiNoi usiamoVoi usiateEssi/Esse/Loro usino
CONGIUNTIVO Imperfetto
ego adhibērem tu adhibēres ille adhibēret nos adhibrēmus vos adhibrētis illi adhibērent Io usassiTu usassiEgli/Ella/Esso usasseNoi usassimoVoi usasteEssi/Esse/Loro usassero
CONGIUNTIVO Perfetto
ego adhibuĕrim tu adhibuĕris ille adhibuĕrit nos adhibuerĭmus vos adhibuerĭtis illi adhibuĕrint Io abbia usatoTu abbia usatoEgli/Ella/Esso abbia usatoNoi abbiamo usatoVoi abbiate usatoEssi/Esse/Loro abbiano usato
CONGIUNTIVO Piuccheperfetto
ego adhibuissem tu adhibuisses ille adhibuisset nos adhibuissēmus vos adhibuissētis illi adhibuissent Io avessi usatoTu avessi usatoEgli/Ella/Esso avesse usatoNoi avessimo usatoVoi aveste usatoEssi/Esse/Loro avessero usato
CONDIZIONALE Presente
ego adhibērem tu adhibēres ille adhibēret nos adhibrēmus vos adhibrētis illi adhibērent Io usereiTu userestiEgli/Ella/Esso userebbeNoi useremmoVoi useresteEssi/Esse/Loro userebbero
CONDIZIONALE Passato
ego adhibuissem tu adhibuisses ille adhibuisset nos adhibuissēmus vos adhibuissētis illi adhibuissent Io avrei usatoTu avresti usatoEgli/Ella/Esso avrebbe usatoNoi avremmo usatoVoi avreste usatoEssi/Esse/Loro avrebbero usato
IMPERATIVO
Presente
adhibe adhibete Futuro adhibeto adhibeto adhibetote adhibento usa usate userai userà userete useranno INFINITO
Presente
adhibēre usare INFINITO
Perfetto
adhibuisse avere usato INFINITO
Futuro
adhibiturum esse, adhibituram esse, adhibiturum esse, adhibituros esse, adhibituras esse, adhibitura esse... essere per usare GERUNDIO
adhibendi, adhibendo, adhibendum, adhibendo... di usare ad a usare usare da, con.. usare SUPINO
adhibitum a/ad usare
PARTICIPIO significato
Presente che usa
Maschile
Singolare Plurale
Nom. adhibensGen. adhibentisDat. adhibentiAcc. adhibentemVoc. adhibensAbl. adhibente, adhibenti... adhibentes adhibentium adhibentibus adhibentes adhibentes adhibentibus
Femminile
Nom. adhibensGen. adhibentisDat. adhibentiAcc. adhibentemVoc. adhibensAbl. adhibente, adhibenti... adhibentes adhibentium adhibentibus adhibentes adhibentes adhibentibus
Neutro
Nom. adhibensGen. adhibentisDat. adhibentiAcc. adhibensVoc. adhibensAbl. adhibente, adhibenti... adhibentia adhibentium adhibentibus adhibentia adhibentia adhibentibus
PARTICIPIO significato
Futuro che userà
Maschile
Singolare Plurale
Nom. adhibiturusGen. adhibituriDat. adhibituroAcc. adhibiturumVoc. adhibitureAbl. adhibituroadhibituri adhibiturorum adhibituris adhibituros adhibituri adhibituris
Femminile
Nom. adhibituraGen. adhibituraeDat. adhibituraeAcc. adhibituramVoc. adhibituraAbl. adhibituraadhibiturae adhibiturarum adhibituris adhibituras adhibiturae adhibituris
Neutro
Nom. adhibiturumGen. adhibituriDat. adhibituroAcc. adhibiturumVoc. adhibiturumAbl. adhibituroadhibitura adhibiturorum adhibituris adhibitura adhibitura adhibituris
- Coniugazione completa di adhiberi Forma passiva
- Coniugazione completa di reprehendi Forma passiva
Continua la ricerca sul web con NihilScio
NS-NihilScio ©2009-2021